9. Het vogelding.

Ze raapt het vogelding op, schudt het zacht en gooit het in de lucht. “Vlieg!”
Maar het ding heeft er geen zin in het valt zwaar terug in haar kleine hand.
“Het geeft niet”, zegt ze stil. “Een volgende keer lukt het je wel.”
Ze graaft een ondiepe kuil voor het vogelding en dekt het toe met de geur van omgewoelde aarde. Ze begraaft het met de poten bovengronds zodat ze de plek  weet terug te vinden voor die volgende keer.